Nu Sint weer in aantocht is, en de verlanglijstjes weer gevuld worden, denk ik na over mijn lijstje. Échte wensen heb ik niet, ik heb immers alles wat mijn hartje begeert. Gezondheid, liefde, familie, vrienden, mijn werk… het zijn allemaal rijkdommen die niet te koop zijn.
Een groot cadeau dat mij telkens weer gegeven wordt, is de steun van mijn omgeving waardoor ik dit werk kan doen. En dat geldt ongetwijfeld niet alleen voor mij. Achter iedere uitvaartbegeleider die ik ken, staan lieve mensen die ons helpen. Omdat ze erachter staan waar wij voor gekozen hebben. In emotionele zin, om ons verhaal bij te doen. Omdat het soms nodig is om te delen wat we meegemaakt hebben die dag, zodat we weer verder kunnen en professioneel kunnen blijven kijken naar waar we op dat moment mee bezig zijn. Omdat we weten dat we hen kunnen vertrouwen. Om mee te sparren hoe iets op te lossen of te reageren op een situatie. Want ja, het is eigenlijk best een eenzaam beroep, ondanks dat je altijd onder de mensen bent. Maar ook vaak in praktische zin. Om mee te denken in de hectiek die we kunnen ervaren bij een melding. Om ons te helpen bij het in- of uitladen van onze auto. Om PC problemen op te lossen die altijd ongelegen komen. Of maar weer een extra dag thuiswerken omdat we er ineens vandoor zijn. Dit werk is werk dat qua werktijden niet te plannen is en ‡ltijd voorgaat. Al ben je zelf jarig of één van de kinderen. Het is geen uitzondering om eerder van een feestje weg te gaan omdat ´de plicht roept´. Mijn omgeving weet dat, en geeft mij die ruimte, al vinden zij het niet altijd leuk. Ik ervaar het als een groot cadeau.
Aan de andere kant kan ik soms bijdragen aan onbetaalbare cadeaus voor een ander. Als uitvaartbegeleider, maar ook als begraafplaatsbeheerder. Bijvoorbeeld door het vinden van sieraden die indertijd zijn mee begraven, en die na heel veel jaren te kunnen teruggeven aan de familie. Of de begraafplek te kunnen achterhalen van een levenloos geboren dochter in de jaren ´ 50, waar de ouders na al die jaren op zoek naar zijn gegaan. Zomaar twee voorbeelden van grote geschenken voor een ander, waar ik aan bij mocht dragen. Hun reacties waren mijn cadeautjes.
En toch is het ook prima om een lijstje te maken met materiele cadeaus. Want het is gewoon fijn om aan een tastbare, betaalbare wens te voldoen. Dat lijstje komt er dus ook. En de onbetaalbare cadeaus, die koester ik.
Fijne Sint!