Ik loop inmiddels al ruim 8 jaar rond in de wereld van de uitvaart, en heb al heel wat gezien en meegemaakt. Wat mij de laatste tijd opvalt is dat belangstellenden bij een uitvaart best veel met zichzelf bezig zijn. Mensen hebben het (te) druk en hebben weinig tijd. Waarom gaan we allemaal zo gejaagd door het leven, óók als we stil zouden moeten staan bij het einde van het leven van iemand anders?
Verbaasd waren mijn collega Dominique en ik laatst toen een man bij een uitvaart tijdens het hele uur van afscheid ongegeneerd bezig was met zijn mobiel. Misschien moest hij heel nodig zijn mail afhandelen en andere nuttige dingen doen, en had hij helemaal geen tijd voor deze uitvaart. Hoewel, we zagen hem ook een spelletje spelen op zijn telefoon… Hij deed in geen enkel opzicht mee, was totaal niet aangesloten. Gefascineerd vroegen wij ons af waarom hij was gekomen. We durfden het niet te vragen.
Er zijn ook mensen die ‘stiekem’ op hun telefoon zitten tijdens een afscheidsdienst. Meestal op de achterste rij, een hand of jasje ervoor, zodat het minder opvalt. Deze mensen vinden het dus eigenlijk ongepast, maar kunnen het toch niet laten. Is dat verslaving, desinteresse of hebben ze het gewoon echt te druk?
Onlangs hadden wij een uitvaartdienst van een veel te jonge man. Iedereen was intens verdrietig, het was een heel heftig afscheid. Ook wij leefden erg met de familie mee, en waren aangedaan. Toen de belangstellenden de aula moesten verlaten, hoorden we twee mensen met elkaar praten, nog voordat zij de aula hadden verlaten: “Heb je nog een bod gedaan op dat huis?” Deze mensen hadden net 2 seconden daarvoor een laatste groet gebracht aan de overledene! Ze hadden het direct weer druk met hun eigen leven.
Ligt het nu aan ons, of is het de tijd waarin we leven?
Hebben we het allemaal te druk, vooral met ons zelf? Juist als je vol in het leven staat, is dit het moment bij uitstek om het leven van de ander, maar ook dat van jezelf te overdenken. Hoe zal er over u gesproken worden, als het uw uitvaart is? Ik denk dat iedereen daar wel eens over heeft gedacht. Fijn als dat positief is, en ook als daar oprechte aandacht voor is.
Geniet vooral van het leven, maar als iemand het leven laat, sta dan even stil. Want stilstaan bij de dood van iemand, daar neem je toch even de tijd voor?